Po wielu latach starań 15 sierpnia 2020 r., za zgodą Stolicy Apostolskiej, dekretem J.E. Kazimierza Kardynała Nycza, Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie został przekształcony w nową uczelnię - Akademię Katolicką w Warszawie. W Dekrecie Wielkiego Kanclerza Uczelni czytamy:
Zgromadzonym w Wieczerniku Apostołom zmartwychwstały Chrystus zostawia jasno określoną misję: „Idźcie i czyńcie uczniów ze wszystkich narodów" (Mt 28,19). Kościół odczytuje te słowa Mistrza nie tylko w odniesieniu do przekazu zasad wiary, ale widzi w nich także jasne polecenia Pana, aby Jego uczniowie w każdym czasie a zwłaszcza kolejni następcy apostołów, przyjęli zadanie niesienia światu prawdy, której jedynym źródłem jest Bóg. Tę prawdę On objawia „na różne sposoby" (Hbr 1,1). Jedną z dróg do jej poznania są uczelnie katolickie, które stwarzają przestrzeń do podejmowania w wolności badań mających doprowadzić człowieka do „całej prawdy" (por. J 16,13). Prawodawca Kościelny określając zadania instytucji akademickich podkreśla wagę prowadzenia pogłębionych badań w zakresie dyscyplin teologicznych, filozoficznych, jak również prawnych i historycznych. Mowa jest także o potrzebnej promocji innych gałęzi nauki, w pierwszej kolejności nauk o człowieku, które posiadają ściślejszy związek z dyscyplinami teologicznymi lub z dziełem ewangelizacji. Istotne zadanie stanowi niewątpliwie pogłębione studium literatury, które świadczy szczególną pomoc, czy to w zakresie lepszego zrozumienia Objawienia chrześcijańskiego, czy też w skuteczniejszym prowadzeniu dzieła ewangelizacji. Nieodzownym jest też stałe dążenie do lepszego przygotowania, tak duchownych jak świeckich, do należytego wypełniania specjalnych zadań apostolskich.
Dlatego, uwzględniając wskazania Stolicy Apostolskiej, wyrażone w piśmie N. 403/2015 z dnia 24 lipca 2020 r., działając zgodnie z kanonami 807 - 814 Kodeksu Prawa Kanonicznego, kierując się wskazaniami Konstytucji Apostolskiej Ex corde Ecciesiae, przy zachowaniu także niektórych zasad zamieszczonych w Konstytucji Apostolskiej Veritatis gaudium oraz przy poszanowaniu stanu prawnego dotyczącego wzajemnych relacji między Rzeczpospolitą Polską a Kościołem katolickim w Polsce, niniejszym, z dniem wydania dekretu, eryguję AKADEMIĘ KATOLICKĄ w WARSZAWIE jako uczelnię powstałą na bazie i kontynuującą dzieło Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, wraz z obiema sekcjami: Collegium Joanneum i Collegium Bobolanum.
Wszystkich studentów, profesorów i pracowników Akademii powierzam wstawiennictwu świętego Jana Pawła II, którego setną rocznicę urodzin aktualnie obchodzimy. Niechaj Autor Encykliki Fides et ratio przykładem swego życia i nauczaniem wzywa nas, abyśmy innym przekazywali to, w co sami uwierzyliśmy i tę łaskę nam nieustannie wyprasza u Boga.
Warszawa, w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, w setną rocznicę Cudu nad Wisłą, 15 sierpnia roku Pańskiego 2020.
Nie jest to wyłącznie zmiana nazwy, ale przekształcenie struktury i misji uczelni, która do tej pory rozwijała się jako jeden wydział teologiczny na prawach papieskich. Został otwarty proces przekształcenia w trzywydziałową akademię, którą będą tworzyć współpracujące ze sobą Collegium Joanneum (ul. Dewajtis 3) i jezuickie Collegium Bobolanum (ul. Rakowiecka 61). Dalej będzie istniał i rozwijał się wydział teologiczny i powstanie dodatkowo wydział nauk społecznych (prowadzony przez Collegium Bobolanum) i wydział nauk o sztuce i kulturze (prowadzony przez Collegium Joanneum).
Rektorem uczelni pozostał ks. prof. dr hab. Krzysztof Pawlina a prorektorem pozostał ks. prof. AKW dr hab. Piotr Aszyk SJ.
Oficjalne ogłoszenie zmiany nastąpiło 8 października o godz. 12.00 podczas konferencji prasowej nt. powstania nowej uczelni wyższej na akademickiej mapie stolicy, o jej pierwszym roku akademickim, planach i strukturze (Biuro Prasowe Archidiecezji Warszawskiej, ul. Miodowa 17/19, sala św. Jana Chrzciciela Domu Arcybiskupów Warszawskich, budynek A, I piętro). W konferencji prasowej wzięły udział władze nowej uczelni: Wielki Kanclerz J.E. Kard. Nycz, ks. Rektor Pawlina i Delegat Wielkiego Wicekanclerza ks. Tomasz Ortmann SJ, Prowincjał jezuitów Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej.
Na początku konferencji Wielki Kanclerz wyjaśnił, że uczelnia dojrzała do trójpodziałowego układu wydziałów i nazywać się może akademią, ale nie jest to tylko wyraz tego, co się dokonało w ostatnich latach, w kierunku dojrzewania do samodzielności, ale jest to także wyzwanie na przyszłość, żeby uczelnia jeszcze bardziej dorastała do tej poszerzonej formuły. Jest to też wyzwanie do wielkiego skoku naukowego. To wyzwanie dla rektorów, dla profesorów, wszystkich adiunktów i młodszych pracowników naukowych, żeby wyrazem tej zmiany byłą większa międzywydziałowa integracja dyscyplin - większa propozycja dydaktyczna współpracy międzywydziałowej, aby owocem tego było lepsze kształcenie i przygotowywanie kadr dla działalności w świecie. Przy nowych wydziałach uczelnia ma znacznie szersze horyzonty, niż to było tylko w wymiarze wydziału teologicznego. Ogłaszając tę zmianę, widzę uznanie dorobku dla minionych lat, ale równocześnie wyzwanie, podniesienie poprzeczki na przyszłość jako zadanie dla wszystkich, którzy tworzą tę akademię. To jest wspólne dzieło archidiecezji i prowincji północnej, warszawskiej Towarzystwa Jezusowego. Dotychczas te dwie uczelnie ze sobą współpracowały i razem stanowiły wydział. W tej chwili razem stanowią nowy podmiot. To także jest jeszcze jedno wyzwanie do tej współpracy.
Ks. Prowincjał opowiedział o Collegium Bobolanum i nowym wydziale nauk społecznych, którego powstanie jest wynikiem procesu, gdyż od 2009 roku są prowadzone studia na kierunku politologii. Wybraliśmy taki kierunek, ponieważ, po pierwsze, w Polsce, w Kościele w świecie bardzo potrzebujemy refleksji nad tym co dzieje się w polityce, w społeczeństwie, nad zachodzącymi przemianami, żeby potrafić się w tej rzeczywistości odnajdywać, by podchodzić w sposób krytyczny do tego z czym możemy się spotykać, zwłaszcza w internecie, gdzie mamy różny rodzaj i jakość przekazywanych informacji. Współczesny człowiek czuje się w tym bardzo zagubiony, również przedstawiciele świata polityki i innych dziedzin społecznych. Po drugie, odpowiada to również na wyzwanie jakie stawia przed nami Kościół, Stolica Apostolska, zwłaszcza w dwóch ostatnich Konstytucjach Apostolskich dotyczących nauczania wyższego. Mówi o potrzebie zgłębiania od strony katolickiej nauki społecznej wydarzeń i przemian w polityce i w społeczeństwie. Po trzecie, jest to kierunek rozwoju, który wpisuje się w naszą jezuicką misję bycia uważnym i uwrażliwionym by refleksja o Panu Bogu była pełna, była też wcielona w inne wymiary nauki, w szczególności w nauki społeczne jak również w nauki, które będą rozwijane na drugim wydziale. Istotne jest również to, że poza wymiarem akademickim na Bobolanum działa również Jezuickie Centrum Społeczne, które pracuje z uchodźcami. Daje to możliwość studentom przełożenia w praktykę tego z czym mogą się spotykać na studiach. Również w drugą stronę, wydział będzie zapleczem intelektualnym do refleksji nad np. cały czas nierozwiązanym problemem uchodźców w Polsce.
Ks. Rektor zwrócił uwagę, że akademia katolicka, oznacza powszechna, nie zamknięta w ramach teologii. Chcemy być uczelnią, która wychodzi poza granice. Można powiedzieć teologia poza granicą teologii. Chcemy stanąć na drodze świata, który nieraz błądzi, albo odchodzi od Kościoła i od Boga, i chcemy być taką uczelnią, która stawia pytanie "dokąd idziecie?", nie z pretensją, ale z pozytywną propozycją do refleksji nad pytaniem "dokąd idziesz?". Stąd powstanie wydział o sztuce i o kulturze. Chcemy być taką uczelnią, która ma podstawy - wydział teologiczny, który daje refleksję o Bogu, by potem tę refleksję wypowiedzieć w jakimś języku. Wszyscy wiemy, że kultura jest środowiskiem, w którym żyjemy i oddychamy. Człowiek jest cielesny, ale też duchowy i potrzebuje inspiracji z zewnątrz. Kultura w ostatnich latach trochę się "wypłukała" z inspiracji duchowej, transcendentnej. Chcemy być taką uczelnią, która uprawia kulturę o wartościach chrześcijańskich, o inspiracji chrześcijańskiej. To co mamy zbudowane to początek, jak np. duchowość dla Warszawy, która gromadzi 400-500 osób, która pokazuje, że chcemy rozmawiać na tematy sensu życia człowieka, odpowiadać na pytania egzystencjalne. To jest jedna przestrzeń służby tej uczelni wobec Warszawy i nie tylko. Druga przestrzeń jest służbą wobec nauki. Musimy postawić sobie pytanie "czego nauki potrzebują od teologii?" i "czego teologia potrzebuje od innych nauk?" Chcemy podjąć współpracę interdyscyplinarną, gdzie podejmujemy refleksję "komu, co potrzeba?", ponieważ uprawianie nauki jest pewną refleksją o metodzie i języku. Świat "rozjechał się" w różnych kierunkach i stąd taka uczelnia, która próbuje dyskutować, podjąć debatę nad tym jak znaleźć klucz do zrozumienia siebie i świata. Wtedy ma sens taka uczelnia, która uprawia teologię, któa jest na służbie. Nie jest zamknięta w granicach ludzi wierzących, nie służy wyłącznie sprawowaniu kultu. Po to istnieje szkoła duszpasterzy młodzieży, w ramach której przygotowujemy księży, którzy zajmują się młodzieżą nie zawsze łatwą, którzy próbują znaleźć sposób dotarcia nie tylko do tych którzy są przekonani, ale również do człowieka, który się zbuntował przeciw Bogu, ludziom. Trzecia przestrzeń, to Biblia a teologia. Jeśli na pierwszy rok zgłosiło się 250 osób, to są znaczące początki dla nowego wydziału. Nie rozpoczynamy czegoś od początku, tylko próbujemy to sformalizować i nadać kształt naukowy. Ta uczelnia chce służyć ludziom odpowiadając na pytania. W Warszawie jest prawie 20 uczelni. Ta uczelnia, nie tak wielka, chce być towarzyszką innych uczelni odpowiadając na pytania, które inne uczelnie nie zadają tej Warszawie. Dziękujemy, że ks. Kardynał ogłosił tę uczelnię uznając, że jest już godna takiej posługi i chcemy się zobowiązać, profesorzy i studenci, by być ludźmi, którzy wniosą nadzieję w pytania, które nieraz trudno znaleźć w książce. My ją znajdujemy czasem na modlitwie, na refleksji, na rozmowie. Stąd Akademia Katolicka w Warszawie od dzisiaj jest do dyspozycji państwa.
Na zakończenie, odpowiadając na pytanie, ks. Rektor wyjaśnił, że uczelnia liczy obecnie ponad 1300 studentów. Daliśmy sobie rok na zbudowanie struktury. Nowa propozycja pojawi się dla studentów wraz z nowym rokiem akademickim. Rozpoczęte projekty powoli nabierają kształtów. Akademia Katolicka w Warszawie ma prawo do nadawania stopni magistra, doktora, doktora habilitowanego i profesury. Rozwój będzie się wiązał z podnoszeniem jakości i spełnieniem wszystkich wymagań stawianych przez Ministerstwo.
Tego samego dnia o godz. 16.00 rozpoczęła się uroczysta Msza św. a o 17.30 uroczysta inauguracja roku akademickiego nowej uczelni. Po raz pierwszy było to na żywo transmitowane on-line. Wzięły w niej udział również przedstawiciele wszystkich seminariów duchownych i instytutów afiliowanych, Nuncjusz Apostolski w Polsce, biskupi diecezji, na terenie których znajdują się afiliowane seminaria duchowne, i nowi i odchodzący rektorzy i przedstawiciele uczelni warszawskich.
Na początku homilii kard. Nycz podkreślił, że podczas tej Mszy modlimy się nie tylko w intencji naszej uczelni i uczelni afiliowanych, ale również w intencji wszystkich uczelni Warszawy, całego grona studentów, którzy razem z profesorami i pracownikami tworzą to wielkie universitas, którego zasadniczym celem, jak o tym przypominał narodzony przed stu laty papież Jan Paweł II, jest szukanie, odkrywanie i głoszenie prawdy, żeby ukazywać blask prawdy. Tak pięknie przypomniał o tym w encyklice Veritatis Splendor, i później w nauczaniu, które rozwinął w sposób bardzo kreatywny podczas spotkania ze środowiskiem uniwersyteckim w Krakowie w czasie pielgrzymki 1997 roku. Modlimy się, żeby uczelnia była dla środowiska całego, dla miasta i ojczyzny jasnym punktem odniesienia, by potrafiła obronić współczesnego człowieka przed wszelkimi skrajnymi nieprawdziwymi ideologiami, służąc prawdzie i w prawdzie.
Kardynał dalej w homilii zaznaczył, że wytrwałość w modlitwie, o której była mowa w Ewangelii, chcemy rozszerzyć na wszelką wytrwałość, która jest potrzebna człowiekowi, jeżeli chce osiągnąć cel, dla którego przyszedł na uczelnię, do seminarium, poprzez kształcenie, odkrywanie, przygotowanie do dojrzałego życia, i poprzez formowanie, tak by potrafił odpowiedzieć na wszystkie wyzwania współczesności. Są one czasem niełatwe, ale na pewno ważne i wymagają od człowieka i wytrwałości i odwagi. Tej wytrwałości trzeba profesorom w szukaniu i odkrywaniu prawdy, w kształtowaniu postaw ludzkich, w uczestnictwie w formacji i wychowanie człowieka młodego, które zostaje uczelni powierzone, oprócz innych ważnych zadań jak nauka i dydaktyka.
Na zakończenie kardynał wskazał najnowszą encyklikę papieża Franciszka Fratelli tutti, która jest odpowiedzią na czasy wielu kryzysów i antagonizmów społecznych, częściowych wojen, populizmów i ideologii. Wielki Kanclerz zachęcił środowisko uczelni by zmierzyć się z tą ważną encykliką. Jest ona nam dana i zadana. Jest dla wielu ludzi źródłem mądrej nadziei, jakiegoś nowego spojrzenia, bo odpowiedź, którą daje papież jest krótka: człowiek potrzebuje braterstwa i przyjaźni społecznej. Tylko tyle i aż tyle zarazem. Jest to wielkie wyzwanie, wielka praca, wielkie podsumowanie tego naszego ludzkiego słuchania Ewangelii, Słowa Bożego, żeby ono się odradzało i odrodziło w naszym życiu braterstwem i przyjaźnią społeczną, która, jak twierdzi papież, jest jedynym lekarstwem na wszystkie biedy współczesnego świata. Przyjmijmy tę encyklikę jako zadanie na nowy rok akademicki, jako szczególne obdarowanie wszystkich zajmujących się uczelniami, nauką, a w sposób szczególnych wszystkich, którzy zajmują się teologią i szukaniem i odkrywaniem prawdy o Bogu w świetle tego, czego uczy Kościół wraz z papieżem Franciszkiem.
Z nadzieją, odważnie, odpowiedzialnie i mężnie przystępujcie do nowego roku akademickiego na wszystkich uczelniach, we wszystkich seminariach, żebyście mieli wytrwałość, o którą woła Pan, w całym roku akademickim. Tak jak go rozpoczynacie z nadzieją i ufnością, żebyście tak radośnie i owocnie potrafili go ukończyć. Niech w tej modlitwie towarzyszą nam Święci, św. Jan Paweł II, św. Jan z Kęt i ci wszyscy, którzy nas prowadzą i prowadzili po drogach prawdy.
Kard. Nycz wprowadził obecnych po mszy świętej w część inauguracyjną:
Wraz Generałem ojców jezuitów reprezentowanym w Warszawie przez o. Prowincjała, jako arcybiskup warszawski ustanowiliśmy razem Akademię Katolicką w Warszawie jako następczynię Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, który się składał dotychczas z dwóch sekcji, Sekcji św. Jana Chrzciciela i Sekcji św. Andrzeja Boboli Bobolanum. Teraz będzie miał trzy wydziały: wydział teologiczny, wydział nauk społecznych i wydział nauk o sztuce i muzyce. Wydział teologiczny jest kościelny, dwa wydziały są tzw. katolickie, bardziej świeckie, otwierające uczelnię na nowe horyzonty i nowe otwarcie także w kierunku współpracy i integracji z innymi wydziałami i uczelniami. To jest efekt pewnej ewolucji, procesu, który się dokonał w ostatnich kilkudziesięciu latach istnienia Papieskiego Wydziału Teologicznego. On do tej zmiany dojrzał, ale ta zmiana jest również znakiem wyzwań czasów wobec których dzisiaj stajemy. W tym znaczeniu jest także wyzwaniem dla profesorów Akademii Katolickiej w Warszawie i poszczególnych wydziałów, ale także dla studentów. Myślę, że jest wołaniem i wezwaniem do jeszcze większej współpracy międzywydziałowej i międzyuczelnianej na gruncie także nauk teologicznych i tych, które będzie reprezentowała nowa uczelnia.
O. Prowincjał Tomasz Ortmann odczytał przesłanie Wielkiego Wicekanclerza Arturo Sosy SJ:
Czcigodny Księże Prowincjale, Pax Christi!
Niniejszym wyrażam radość z przekształcenia Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie w Akademię Katolicką w Warszawie. Zmiana ta jest nie tylko zmianą nazwy, ale także odzwierciedla rozwój obu sekcji, Collegium Bobolanum i Collegium Joanneum, które od tak dawna razem współpracują i czego wyrazem był chociażby funkcjonujący dotychczas Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie. Teraz, natomiast, zostają dołączone wydziały nauk społecznych oraz muzyki sakralnej. Rozwój ten bardzo mnie cieszy i pragnę podziękować wszystkim, którzy się do tego przyczynili, zarówno bezpośrednio jak i poprzez codzienną pracę, profesorom, pracownikom administracji i studentom. U progu tego nowego roku akademickiego, który rozpoczyna się już w ramach nowej struktury, wyrażam nadzieję, że cała społeczność Akademii Katolickiej w Warszawie będzie rozwijać i wdrażać w praktykę, zgodnie z zamysłem Ojca Świętego, naukowy i edukacyjny sposób zgłębiania wiedzy, który nie tylko skupia się na przekazywaniu treści, ale prowadzi też do działania, które nie traci z horyzontu człowieka. Ufam, że studenci poprzez studium teologii, muzyki sakralnej, czy też zawiłości społeczno-politycznej będą się stawali coraz bardziej ludźmi dla innych, ludźmi zdolnymi by przemieniać oblicze naszych społeczeństw. Z wyrazami należnego szacunku, w Chrystusie, Arturo Sosa SJ, Przełożony Generalny Towarzystwa Jezusowego.
Ks. Rektor Krzysztof Pawlina przedstawił kontekst uroczystości:
Otwierając po raz pierwszy Nowy Rok Akademicki w Akademii Katolickiej w Warszawie nie zaczynamy wszystkiego od początku. Uczelnia ta sięga w swojej historii lat 60-tych ubiegłego stulecia. Na Uniwersytecie Warszawskim działał wtedy Wydział Teologiczny, którego studentami byli alumni Metropolitalnego Seminarium Duchownego św. Jana Chrzciciela. W 1954 roku władze państwowe zamknęły Wydział Teologiczny na Uniwersytecie Warszawskim. Utworzono wtedy Akademię Teologii Katolickiej, gdzie alumni Seminarium dokończyli swoje studia. W 1962 r. Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński podjął starania utworzenia własnej uczelni niezależnej od wpływów komunistycznych władz, w której alumni Metropolitalnego Seminarium Warszawskiego mogliby zdobywać wyższe wykształcenie. Tak powstało Akademickie Studium Teologii Katolickiej dostępne dla alumnów Metropolitalnego Seminarium oraz dla księży. Sytuacja zmieniła się na początku lat 80-tych XX wieku. Wraz ze zmianami zachodzącymi w Kościele po Soborze Watykańskim II oraz z inauguracją pontyfikatu Jana Pawła II, wzrosło zainteresowanie teologią wśród ludzi świeckich. Rodziła się potrzeba stworzenia jakiejś formy studiów teologicznych dla świeckich. Odpowiadając na te potrzeby ks. Prymas kard. Józef Glemp powołał w 1982 roku zaoczne Studium Teologii dla świeckich przy istniejącym już Akademickim Studium Teologii Katolickiej. Studium to cieszyło się wielkim zainteresowaniem. W trudnych dniach stanu wojennego na zajęcia uczęszczały setki słuchaczy. W 1986 roku powstały zaoczne studia magisterskie dla świeckich.
3 maja 1988 roku na mocy dekretu Stolicy Apostolskiej powstał Papieski Wydział Teologiczny łącząc w sobie dwie sekcje: sekcję św. Jana Chrzciciela – powstałą z ASTK – i sekcję św. Andrzeja Boboli – powstałą z Wydziału Teologicznego oo. Jezuitów. Modelem do utworzenia uczelni działającej w dwóch sekcjach był wtedy Papieski Wydział Teologiczny w Neapolu. Po spełnieniu wymogów, dnia 6 marca 2000 roku, Ministerstwo Edukacji Narodowej udzieliło uczelni prawa do nadawania wszystkich stopni naukowych, a więc stopnia doktora i doktora habilitowanego. Wcześniej uczelnia już miała uprawnienia do nadawania tytułu magistra i licencjatu kanonicznego. Mówiąc o Papieskim Wydziale Teologicznym, nie można zapomnieć osób, które wniosły duży wkład w rozwój tej uczelni. Pewnie nie miejsce na wyliczanie wszystkich nazwisk, ale trzeba podziękować pierwszemu dziekanowi PWTW, śp. ks. bp. Bronisławowi Dembowskiemu, śp. ks. prof. Ludwikowi Królikowi, śp. ks. prof. Jackowi Bolewskiemu, obecnym wśród nas ks. prof. Józefowi Kuliszowi, ks. prof. Janowi Miazkowi i ks. prof. Zbigniewowi Kubackiemu, oraz długoletniemu kierownikowi Studium Prymasowskiego śp. Ks. prof. Andrzejowi Santorskiemu.
15 sierpnia 2020 roku to data erygowania Akademii Katolickiej w Warszawie, którą oficjalnie ogłosił ksiądz Kardynał na początku tej uroczystości. Chciałbym wobec nas wszystkich podziękować za trud i staranie oraz wysiłek, którego celem było erygowanie Akademii Katolickiej w Warszawie. Mam tu na myśli Wielkiego Kanclerza naszej uczelni ks. Kardynała Kazimierza Nycza. Księże Kardynale dziękuję w imieniu Ojców Jezuitów, jak i profesorów Collegium Joanneum.
Szanowni Państwo, nowe czasy i nowe wyzwania. Akademia Katolicka w Warszawie liczy ponad 1.200 studentów. Trochę więcej niż jedna trzecia to kandydaci do kapłaństwa. Pozostali to ludzie świeccy. 7 Wyższych Seminariów afiliowanych i 7 Instytutów Teologicznych. Nowa uczelnia będzie miała trzy wydziały. Podstawowy to Teologia. Będzie wydział nauk o sztuce i kulturze inspirowany wartościami chrześcijańskim oraz wydział Nauk Społecznych o podobnym profilu. Co my chcemy powiedzieć przez tę uczelnię? Georgia O’Keeffe, ikona amerykańskiej sztuki współczesnej, pisze tak: „Próbuję powiedzieć coś poprzez kolory i kształty. Każda barwa wywołuje określoną wibrację ducha. Tymczasem w sztuce ważniejsze jest odczuwanie. Chodzi o to, żeby patrząc na obraz, który namalowałam, czuło się to, co pchnęło mnie do jego namalowania. Maluje go tak, jak chcę by go odczuwano”.
Moi drodzy, jest piękno ponadczasowe. Ta uczelnia Katolicka chce o nim opowiadać tak, aby inni to odczuwali. Za dużo dzisiaj jest szarości, złości, wątpliwości, które zagłuszają to piękno, za którym, tak naprawdę, każdy z nas tęskni. Ta uczelnia nie chce być akademią sztuk pięknych. Chce być akademią piękna ponadczasowego, piękna za horyzontem. Tego piękna, które jest za horyzontem naszego życia. Zadanie takiej uczelni nie polega na tym, by pokazywać rzeczy jakie są, ale by ujawniać ich niewidzialnego ducha, by wydobywać to, co jest ponadczasowe z tego co namacalne, konkretne i osobiste. Specyfika uczelni katolickiej to uwidacznianie tego, co jest wokół nas, a czego my po prostu nie widzimy. Niewidzialny Bóg w swoim stworzeniu. Marc Chagall, znany białoruski malarz, zapisał kiedyś takie słowa: „zmiany w życiu społecznym oraz w sztuce byłyby bardziej wiarygodne, gdyby wypływały z duszy i ducha. Gdyby ludzie uważniej czytali słowa proroków, znaleźliby klucz do zrozumienia życia”. Taką chcielibyśmy być uczelnią, która daje klucz do zrozumienia siebie i świata. Z takim marzeniem otwieramy Akademię Katolicką w Warszawie. Z takim marzeniem rozpoczynamy ten Nowy Rok Akademicki, na którego inaugurację nie mogliśmy wszystkich zaprosić z powodu pandemii, ale was wszystkich tu obecnych serdecznie witam.
Po personalnych powitaniach ks. Rektor kontynuował: Szanowni Państwo, Drodzy Księża Profesorowie i Studenci, Einstein w jednym z listów do córki napisał tak: „Największą siłą motoryczną wszechświata jest miłość. Wszystko pozostałe jest nieistotne. Tyle, że miłości nie da się w żaden sposób zapisać za pomocą wzoru. Właśnie stosunek do drugiego człowieka najbardziej się liczy.” W Ewangelii świętej jest opis poranka zmartwychwstania. Dwaj uczniowie - Piotr i Jan - biegli do pustego grobu. Ale przy grobie już ktoś był. Przy grobie były kobiety. Wyprzedziły apostołów. Można powiedzieć, że ścigały się ze sobą wiedza i miłość. Chrystus uprzedził apostołów o wszystkim, co miało Go spotkać, a więc mieli oni wiedzę. Kobiety tej wiedzy nie miały, a były pierwsze przy pustym grobie. Kierowały się sercem. Pragnęły z miłości usłużyć Chrystusowi. Drodzy klerycy i studenci Akademii Katolickiej, w uczelni będziecie zdobywać wiedzę. Ale jak uczy nas wydarzenie poranka wielkanocnego, wiedza bez miłości zawsze się spóźnia. Uczcie się więc też kochać. Bo największa przegrana człowieka jest wtedy, kiedy nie potrafi kochać, choć dużo wie. Z nadzieją, że ta uczelnia trochę w nowej formie posłuży wam do zdobycia wiedzy i nauczy was kochać Boga i drugiego człowieka. W takim właśnie duchu, z taką nadzieją ogłaszam rok akademicki 2020/2021 w Akademii Katolickiej w Warszawie za otwarty.
Ks. Rektor Pawlina zwrócił się do studentów rozpoczynających studia: Przed nami perspektywa szersza. Chcemy być w świecie, ze światem nadprzyrodzonym. Ale uczelni nie tworzą mury, ani też zmiana nazwy. Uczelnię tworzą ludzie. To wy będziecie w przyszłości i my profesorowie, wpływać na kształt tej uczelni. Uczelnia żyje w nas.